6 Şubat 2014 Perşembe

Eğer Ölüm Güzel Olsaydı...


toprağa düşen ilk günah tohumunun adıdır
dünyanın kustuğu insanoğlu
var oluş hikayesindeki o ilk hücre
evrimleşmeye başlar yaradılışının aksine
farkındalık dolanır boynuna anne karnında
sual olunur yaşamak
köklerinden bağlanır sonu gelmeyecek gibi
sahiplenmek sanır önceleri
yok etme vahşetini
insanoğlu dediğin iç güdülerinin esiri
aslına ait her ağaç sarılır toprağına
hükümsüzdür kasırgalar kendi çapında


topraktan kopan her bir parçanın adıdır
insanoğlunun gözetiminde bir parça
yargıçlarla rekabet edercesine
kurarlar mahkemelerini köşe başlarına
geç vakit eve dönüş yollarında
sokağa çıkma yasağı ile birlikte
her kadın biraz günahkar diğerinin gözünde
nefes alışlarınız dolanır dilden dile
komşum sandığın o evlerde
adımlarınız korkar olur boşluktur bir adım sonrası
içinden geleni yapamazsın çarparlar gerçeklerini suratına
hayallerin dökülür çenenden avuçlarına

adım atacak yerin kalmayınca
sorarsın kendi kendine
Neden var oldum
neden geldim diye
yazsın hepsini kutsal kitaplar
cevaplayabilirlerse
neden yaşam iki nokta arası
Ve biz bilmeden biter bu hikaye
tanrıların günahlarından doğan
kibrili insanoğlu sorar
Eğer ölüm güzel olsaydı
önce tanrılar koşmazmıydı?

1 yorum:

Adsız dedi ki...

çok güzel bir şiir elinize yüreğinize sağlık