29 Temmuz 2012 Pazar

ben tuttum o yazdı...kalemim...kalemdeyim...

Bazen ne yaparsan yap hep ayni yere dondugunde bolunur uykularin gece yarisi bir pencerede bulursun kendini anilar mi hayal kirikligi mi bilinmez suzulur yanaklarindan bakislarin takilir bosluga dusunursun ne yaptim diye? Adi olur mutsuzluk...


ne yaptıysam kendim için ne yaptıysam kendime ve şimdi arada pişmanlık duraklarına uğrasamda mutluluk yolunda ilerliyorum...

Bir kadın bir erkeği belki hiç bir zaman anlayamadı...bir erkek bazen kendini bile anlamadı...Aşk ihtiras tutku ayrılık her ne ise bütün duygulardan sıyrıldı erkek...Ve Tanrı Erkeğe baba olma duygusunu kattı işte bir erkeğin vazgeçilmezi her şeyi açıklama yolu...BABAlık...

gözlerini gülüşlerinde saklayanlarda acı(tı)r..


reklamlarda hani bazı ınatçı lekeler vardır çıkmaz derler bazı insanları öyle kazımışız ömrümüze inatçı lekelerden fazla ....

nerede yaşarsak nerede gezersek nereden geçtiysek hep oralardaki insanlardan bir şeyler kaldı bizde...zamanla değişimin adı bu...

Hiç yorum yok: